សាស្ត្រាមាន​ស្រាប់ url ត្រូវ​បាន​គេ​យក​មក​ប្រើប្រាស់​សំរាប់​ចំឡង​យក​ផ្នែកផ្សេង​ៗ​នៃ​អាស័យដ្ឋាន​របស់​គេហទំព័រ​​។ ពិនិត្យ​កម្មវិធី​ខាង​ក្រោម​នេះ៖

var url = require('url');
var adr = 'http://localhost:8080/default.htm?year=2017&month=february';
var q = url.parse(adr, true);
 
console.log(q.host); //returns 'localhost:8080'
console.log(q.pathname); //returns '/default.htm'
console.log(q.search); //returns '?year=2017&month=february'
 
var qdata = q.query; //returns an object: { year: 2017, month: 'february' }
console.log(qdata.month); //returns 'february'

ដូចនេះ​ យើង​ឃើញ​ថា ដើម្បី​ចំលង​យក​ផ្នែក​ផ្សេង​ៗ​នៃ​អាស័យដ្ឋាន​របស់​គេហទំព័រ​ណា​មួយ យើង​ចាំបាច​ត្រូវ​ប្រើ​វិធី​ឈ្មោះ parse() នៅ​ក្នុង​សាស្ត្រា url ។ ជាលទ្ធផល អាស័យដ្ឋាន​ដែល​ជា​ទំព័រ​ដើម​របស់​គេហទំព័រ ត្រូវ​បាន​ចំឡង​ទុក​នៅ​ក្នុង​សម្បត្តិ​ឈ្មោះ q.host, អាស័យដ្ឋាន​របស់​ទំព័រ​ផ្សេង​ទៀត ត្រូវ​បាន​ចំលងទុក​ក្នុង​សម្បត្តិ q.pathname, ចំណែក​​ឯ​កន្សោម query ត្រូវ​បាន​​ចំលង​ទុក​ក្នុង​សម្បត្តិ q.search, ចុង​ក្រោយ​បង្អស់​សំណុំ​នៃ​កន្សោម​ query ត្រូវបានរក្សា​ទុក​ក្នុង​សម្បត្តិ q.query ។

មួយវិញ​ទៀត នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី Node.js នៅ​ពេល​ដែលអ្នកប្រើប្រាស់​ចុច​បើក​ទំព័រ​ណា​មួយ អាស័យដ្ឋាន​របស់​ទំព័រ​នោះនឹង​ត្រូវ​ចំឡង​ទុក​នៅ​ក្នុង​វត្ថុ​ម៉្យាង​ដែល​ជា​ព័ត៌មាន​នៃ​សំណើរ​របស់​អ្នកប្រើប្រាស់ ហើយ​ដែល​ជាទូទៅ គេ​និយម​ប្រើពាក្យ​ថា req (request) ជាឈ្មោះ​របស់​វត្ថុ​នោះ​។ ពិនិត្យ​កម្មវិធី​ខាង​ក្រោ​ម​នេះ

var http = require('http');
var url = require('url');
 
http.createServer(function (req, res) {
  var q = url.parse(req.url, true);
  var filepath = q.pathname;
  res.writeHead(200, {'Content-Type': 'text/html'});
  res.write(filepath);
  return res.end();
}).listen(8080);

នៅលើ​បន្ទាត់​លេខ 5 ការសរសេរ​ថា req.url គឹ​ជា​ការចំលង​យក​អាស័យដ្ឋាន​ដែល browser កំពុង​បើក​ និង​ដែល​ត្រូវ​បាន​រក្សាទុក​ជា​សម្បត្តិ​ឈ្មោះ url របស់​វត្ថុ​ req ដែល​ជា​ព័ត៌មាន​នៃ​សំណើររបស់​អ្នកប្រើប្រាស់​​៕